Fransızların kışkırtmalarıyla İskenderun ve civarı Türklere zulüm yerine dönmüş Osmanlı Hükümeti Amiral Calthorpe’ye şikâyette bulunmuş oda şikâyetleri generaline bildirmişti. General Allenby şikâyeti tersten okuyunca kendilerince göç ettikleri kabul olunan 100 Bin Ermeni’nin Türkiye’ye dönmelerini emretmiştir.

Bunun sonucunda Ermeniler eski Kilikya ve Güneydoğu Anadolu’da felaketlere yol açmış ve intikam hareketlerinin dozunu bir hayli kaçırmışlardı. Şubat 1919 da Fransızlar bile bu zulme dayanamayarak Ermeni lejyonundan bir taburu dağıtmış ve Mart ayının başında Port Said’e (Mısır) göndermişlerdi. Geride kalanların zulümleri devam ediyordu ve Türkler oradan oraya göçe zorlanıyorlardı.

Daha sonraları ilkel silahlarla bu teşkilatları sağlam istilacı ordularına direnen vatanseverlerin oluşturduğu gruplar kahramanlıkları ile terk ettikleri bölgeleri almak için büyük çaba sarf edeceklerdi.

Kendi topraklarını geri almaya çalışan bu halk ayaklanmalarını ya fırsata çeviren Ermeniler can güvenliklerini öne sürerek batıya doğru göç etmeye başlamış, nüfuslarını batıda da çoğaltmak için harekete geçmişlerdi.

Osmanlı Hükümeti bu göçleri önlemek için Ekim 1919 da bazı kararlar almış taşra Ermenilerinin hayatlarının muhafazasının gerektiği bildirisini yayınlamıştı.

Bunun yanında hali hazırda düşman işgaline uğramamış iç kesimlerdeki Ermenilerden İçişleri Bakanlığı’na gönderilen imzalı yazılarda bu söylentilerin teessüfle karşılandığı Müslümanlarla kardeşçe yaşadıkları yazılmaktaydı.

İskenderun İşgali Sonrası